[4.3.1] Ο Αγησίλαος ερχόταν βιαστικά από την Ασία να βοηθήσει τους δικούς του. Βρισκόταν στην Αμφίπολη, όταν έφτασε ο Δερκυλίδας να του αναγγείλει ότι άλλη μια φορά είχαν νικήσει οι Λακεδαιμόνιοι κι ότι δεν είχαν χάσει παρά μόνο οχτώ άνδρες, ενώ από τους εχθρούς σκοτώθηκαν πάρα πολλοί· δεν του ᾽κρυψε ωστόσο ότι κι οι σύμμαχοι είχαν μεγάλες απώλειες. [4.3.2] Ο Αγησίλαος τον ρώτησε: «Δεν νομίζεις, Δερκυλίδα, ότι θα ᾽ταν σκόπιμο να πληροφορηθούν τη νίκη όσο το δυνατόν γρηγορότερα οι πόλεις που μας έδωσαν στρατό;» Ο Δερκυλίδας απάντησε: «Φυσικό θα ᾽ναι να τονωθεί το ηθικό τους όταν τη μάθουν». «Τότε δεν είσαι εσύ, που βρέθηκες στη μάχη, ο πιο κατάλληλος για να τους πας την είδηση;» Ο άλλος χάρηκε μόλις τ᾽ άκουσε, γιατί πάντα αγαπούσε τα ταξίδια. Είπε λοιπόν: «Αν με προστάζεις…» «Και βέβαια σε προστάζω», αποκρίθηκε ο Αγησίλαος, «και να τους πεις και τούτο ακόμα: αν πάει καλά κι η τωρινή μας επιχείρηση θα γυρίσουμε ξανά πίσω, όπως τους έχουμε υποσχεθεί».
[4.3.3] Τότε ξεκίνησε ο Δερκυλίδας με κατεύθυνση πρώτα προς τον Ελλήσποντο. Ο Αγησίλαος διέσχισε τη Μακεδονία κι έφτασε στη Θεσσαλία. Οι Λαρισινοί, οι Κραννώνιοι, οι Σκοτουσσαίοι κι οι Φαρσάλιοι —που ήταν σύμμαχοι των Βοιωτών—, καθώς κι όλοι οι άλλοι Θεσσαλοί εκτός απ᾽ όσους έτυχε να ᾽ναι τότε εξόριστοι, τον ακολούθησαν και του ᾽καναν κλεφτοπόλεμο. [4.3.4] Στην αρχή ο Αγησίλαος βάδιζε με τον στρατό του συνταγμένο σε τετράγωνο, έχοντας το μισό ιππικό μπροστά και το μισό πίσω. Επειδή όμως οι Θεσσαλοί χτυπούσαν την οπισθοφυλακή κι εμπόδιζαν την πορεία, ο Αγησίλαος έστειλε πίσω και το ιππικό της εμπροσθοφυλακής, εκτός από την προσωπική του φρουρά. [4.3.5] Όταν παρατάχτηκαν οι δύο δυνάμεις αντίκρυ η μια στην άλλη, οι Θεσσαλοί δεν το βρήκαν φρόνιμο να ρίξουν το ιππικό τους πάνω σ᾽ οπλίτες· έκαναν λοιπόν μεταβολή κι άρχισαν να υποχωρούν αργά, ενώ οι άλλοι τούς ακολουθούσαν πολύ προσεκτικά.
[4.3.6] Ο Αγησίλαος αντιλήφθηκε το λάθος που έκαναν κι οι δύο παρατάξεις, κι έστειλε τους επίλεκτους ιππείς της φρουράς του με διαταγή να καταδιώξουν οι ίδιοι τους Θεσσαλούς μ᾽ όλη τους την ταχύτητα και να παραγγείλουν και στους άλλους να επιχειρήσουν το ίδιο, έτσι που να μην προλάβουν οι αντίπαλοι να κάνουν ξανά μεταβολή. [4.3.7] Βλέποντας οι Θεσσαλοί αυτή την αναπάντεχη επέλαση, άλλοι το ᾽βαλαν στα πόδια χωρίς καθόλου να γυρίσουν, ενώ άλλοι που δοκίμασαν να κάνουν μεταβολή βρέθηκαν με τ᾽ άλογα γυρισμένα στο πλάι και πιάστηκαν αιχμάλωτοι. [4.3.8] Ο Φαρσάλιος Πολύχαρμος, ωστόσο, ίππαρχος τότε, γύρισε και πολέμησε με τους άνδρες του, αλλά σκοτώθηκε. Μετά απ᾽ αυτό η φυγή των Θεσσαλών πήρε πρωτόφαντες διαστάσεις, μ᾽ αποτέλεσμα άλλοι απ᾽ αυτούς να σκοτωθούν κι άλλοι να πιαστούν αιχμάλωτοι· οι υπόλοιποι δεν σταμάτησαν παρά σαν έφτασαν στο όρος Ναρθάκιο. [4.3.9] Τότε ο Αγησίλαος έστησε τρόπαιο ανάμεσα στον Πράντα και στο Ναρθάκιο κι έμεινε εκεί, ενθουσιασμένος με την επιτυχία: είχε νικήσει, με το ιππικό που είχε οργανώσει ο ίδιος, τον λαό που καμάρωνε περισσότερο απ᾽ όλους για την ιππευτική του τέχνη. Την άλλη μέρα πέρασε τα αχαϊκά βουνά της Φθίας κι αποκεί και πέρα βάδισε μέσα από φιλικό έδαφος ώς τα σύνορα της Βοιωτίας.