ΔΑΝΑΟΣ
980Σα σε θεούς, κόρες μου, πρέπει στους Αργείους
να κάνετε την προσευχή σας και θυσίες
και σπονδές να προσφέρετε, γιατί σωτήρες,
με δίχως γνώμη δεύτερη, μας είν᾽ αλήθεια·
και μ᾽ αγανάχτηση άκουσαν πώς μας φερθήκαν
στενοί από αίμα συγγενείς, οι εξάδερφοί σας·
και μεν᾽ αυτούς μου ορίσανε τους δορυφόρους
να μου ακλουθούν, τιμητική μου συνοδεία,
και για να μην, απρόβλεφτα, τύχει και πέσω
από εχθρικό κρυφά κοντάρι σκοτωμένος
και βάρος πάρει επάνω της αιώνιο η χώρα.
…………………………………………………..
Για τέτοια π᾽ αξιωθήκαμε, χρέος απ᾽ τα βάθη
990να τους τιμάτε της καρδιάς, πιο κι από μένα.
Μα τώρα γράψετε κι αυτά κοντά στις τόσες
πόχετε γράψει του πατέρα σας ορμήνιες:
— Άνθρωποι ξένοι κι άγνωστοι, χρειάζεται χρόνος
για να δοκιμαστούν, και για τους νιοφερμένους
πρόχειρη την κακογλωσσιά έχει ο καθένας,
κι εύκολο, κάποιο βρομερό να ρίξει λόγο·
λοιπόν το νου σας να ᾽χετε μην ντροπιαστούμε·
πάνω στην ώρα βρίσκεστε, που τραβά πάντα
τους άντρες, κι είναι δύσκολο τα ώριμα φρούτα
να φυλαχτούν ποτέ καλά, μα τα ματιάζουν
ζώα κι ανθρώποι, τα πετάμενα τ᾽ αγέρα
1000και τα σερνάμενα της γης – πώς όχι; η Κύπρη
διαλαλάει τους μελίσταχτους καρπούς, καλώντας
τον Έρωτα για να τρυγήσει τον ανθό τους·
και πάνω στις καμαρωτές ωραίες παρθένες
καθένας, που περνά, πετάει τη λιγωμένη
των ματιών σαϊτιά, νικημένος του πόθου.
Γι᾽ αυτό ας κοιτάξομε λοιπόν μη πάθομ᾽ όσα
για ν᾽ αποφύγομε πολύς μας βρήκε πόνος
κι οργώθηκε πόντος πολύς με το καράβι.
Όσο για κατοικία μας και διπλά σπίτια
1010μας δίνουν, το ένα ο Πελασγός και τ᾽ άλλο η πόλη
να καθόμαστε αρόγιαστα· γι᾽ αυτό ξεγνοιάστε.
Μόν᾽ τις παραγγελιές μου αυτές να μη ξεχνάτε,
γιατ᾽ η τιμή κι απ᾽ τη ζωή πιότερο αξίζει.
ΧΟΡΟΣ
Τ᾽ άλλα από τους θεούς να μας έρθουνε πρίμα,
κι όσο για τον ανθό της νιότης μου, μην έχεις
φόβο, πατέρα, ολότελα· γιατ᾽ αν για μένα
καμιά άλλη απόφαση οι θεοί δεν έχουν πάρει,
δε θεν᾽ αλλάξω εγώ του νου τα παλιά χνάρια.