ΧΟΡΟΣ
Ω τέκνο του Παλαίχθονα,
των Πελασγών κορώνα, απάκουσέ μου,
δε με, στης εξορίας μου τον άθλιο τον παραδαρμό,
350που προστασία σου ζητώ
σαν το λυκοκυνήγητο μοσκάρι,
που σ᾽ άβατου γκρεμνού κορφή
και θαρρετή του απαντοχή,
με ξεσυρτό μουκανητό
του κίντυνού του μήνυμα
φωνάζει στο βοσκό.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Βλέπω τα νιόκοπα κλαδιά ν᾽ αργοσαλεύουν
πάνω απ᾽ τη σύνοδον αυτή των αγωνίων
θεών που ισκιώνουν· μ᾽ άμποτε να μη μας φέρει
ζημιά των συγγενών μας ο ερχομός των ξένων,
μηδέ στην πόλη, απρόβλεπτα, καμιά γεννήσει
αμάχη ανέλπιστη, που δεν την έχει ανάγκη.

ΧΟΡΟΣ
Πώς δίχως κρίμα εφύγαμε
αλήθεια ας δει κι ας μαρτυρήσει
360των ικετών προστάτισσα του Δία η Θέμιδα η τρανή.
μα εσύ με τη γεροντική
τη γνώση μάθε κι από με τη νιώτερή σου,
πως όποιος στην ανάγκη του ικέτη ελεηθεί,
άξιος δε θα χαθεί ο μιστός του
και στους θεούς καλοδεχτές
θενά ᾽ναι πάντα οι προσφορές
του σπλαχνικού του ανθρώπου.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Δεν είστε ικέτες καθισμένοι στην εστία
των δικώ μου σπιτιών. κι αφού το μίασμα σ᾽ όλη
την πόλη ᾽ναι να ᾽ρθει, κοινή φροντίδα ας λάβει
να βρει ο λαός τη γιατρειά· μα εγώ να δώσω
δεν μπορώ βέβαια υπόσχεση, παρ᾽ αφού πρώτα
πάρω τη γνώμη σ᾽ όλα αυτά και του λαού μου.

ΧΟΡΟΣ
370Εσύ ᾽σαι η πόλη, εσύ ᾽σαι κι ο λαός
κι όξω από κρίση ανόριστος αφέντης.
της χώρας την εστία, το βωμό,
συ διαφεντεύεις.
νόμος – ένα σου νέμα μόνο
κι απ᾽ το μονόσκηπτρό σου θρόνο
φέρνεις σε τέλος κάθε σου βουλή·
φυλάξου από το μίασμα το βαρύ!
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Το μίασμα ας πάει να κάθεται με τους εχθρούς μου·
μα δίχως κίντυνο και σας να βοηθήσω
δεν ημπορώ· μα ουδέ και φρόνιμο είναι πάλι
τα θερμοπαρακάλια σας να τ᾽ αψηφήσω·
βρίσκομαι στα στενά κι έχ᾽ η καρδιά μου φόβο,
380πράξω; μην πράξω και το πιο σωστό επιτύχω;

ΧΟΡΟΣ
Κοίτα, ψηλά φροντίζει ένας Σκοπός
άγρυπνος πάντα τους κατατρεμένους
που στον παραδαρμό τους δε θα βρουν
από τους ξένους
το δίκιο, που από το νόμο τους χρωστούν·
κι η οργή το Δία των ικετών προσμένει
όσους δε συγκινεί
η κλαυτή του παραπόνου των φωνή.
ΒΑΣΙΛΕΑΣ
Μ᾽ αν πάνω σου έχουν δικαιώματ᾽ απ᾽ τους νόμους
της χώρας σας του Αιγύπτου οι γιοι, σα συγγενείς σας
που λένε πιο στενοί, πώς να θελήσει ενάντια
κανείς να τους σταθεί; και συ για να βρεις δίκιο
390πρέπει να δείξεις, πως οι νόμοι σας δε δίνουν
σε κείνους εξουσία καμιά πάνω σε σένα.