Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

Ἰφιγένεια ἡ ἐν Ταύροις (492-539)


ΙΦ. πότερος ἄρ᾽ ὑμῶν ἐνθάδ᾽ ὠνομασμένος
Πυλάδης κέκληται; τόδε μαθεῖν πρῶτον θέλω.
ΟΡ. ὅδ᾽, εἴ τι δή σοι τοῦτ᾽ ἐν ἡδονῇ μαθεῖν.
495ΙΦ. ποίας πολίτης πατρίδος Ἕλληνος γεγώς;
ΟΡ. τί δ᾽ ἂν μαθοῦσα τόδε πλέον λάβοις, γύναι;
ΙΦ. πότερον ἀδελφὼ μητρός ἐστον ἐκ μιᾶς;
ΟΡ. φιλότητί γ᾽· ἐσμὲν οὐ κασιγνήτω, γύναι.
ΙΦ. σοὶ δ᾽ ὄνομα ποῖον ἔθεθ᾽ ὁ γεννήσας πατήρ;
500ΟΡ. τὸ μὲν δίκαιον Δυστυχὴς καλοίμεθ᾽ ἄν.
ΙΦ. οὐ τοῦτ᾽ ἐρωτῶ· τοῦτο μὲν δὸς τῇ τύχῃ.
ΟΡ. ἀνώνυμοι θανόντες οὐ γελῴμεθ᾽ ἄν.
ΙΦ. τί δὲ φθονεῖς τοῦτ᾽; ἢ φρονεῖς οὕτω μέγα;
ΟΡ. τὸ σῶμα θύσεις τοὐμόν, οὐχὶ τοὔνομα.
505ΙΦ. οὐδ᾽ ἂν πόλιν φράσειας ἥτις ἐστί σοι;
ΟΡ. ζητεῖς γὰρ οὐδὲν κέρδος, ὡς θανουμένῳ.
ΙΦ. χάριν δὲ δοῦναι τήνδε κωλύει τί σε;
ΟΡ. τὸ κλεινὸν Ἄργος πατρίδ᾽ ἐμὴν ἐπεύχομαι.
ΙΦ. πρὸς θεῶν, ἀληθῶς, ὦ ξέν᾽, εἶ κεῖθεν γεγώς;
510ΟΡ. ἐκ τῶν Μυκηνῶν ‹γ᾽›, αἵ ποτ᾽ ἦσαν ὄλβιαι.
515ΙΦ. καὶ μὴν ποθεινός γ᾽ ἦλθες ἐξ Ἄργους μολών.
516ΟΡ. οὔκουν ἐμαυτῷ γ᾽· εἰ δὲ σοί, σὺ τοῦτ᾽ ἔρα.
511ΙΦ. φυγὰς ‹δ᾽› ἀπῆρας πατρίδος, ἢ ποίᾳ τύχῃ;
ΟΡ. φεύγω τρόπον γε δή τιν᾽ οὐχ ἑκὼν ἑκών.
ΙΦ. ἆρ᾽ ἄν τί μοι φράσειας ὧν ἐγὼ θέλω;
514ΟΡ. ὡς ἐν παρέργῳ τῆς ἐμῆς δυσπραξίας.
517ΙΦ. Τροίαν ἴσως οἶσθ᾽, ἧς ἁπανταχοῦ λόγος.
ΟΡ. ὡς μήποτ᾽ ὤφελόν γε μηδ᾽ ἰδὼν ὄναρ.
ΙΦ. φασίν νιν οὐκέτ᾽ οὖσαν οἴχεσθαι δορί.
520ΟΡ. ἔστιν γὰρ οὕτως οὐδ᾽ ἄκραντ᾽ ἠκούσατε.
ΙΦ. Ἑλένη δ᾽ ἀφῖκται δῶμα Μενέλεω πάλιν;
ΟΡ. ἥκει, κακῶς γ᾽ ἐλθοῦσα τῶν ἐμῶν τινι.
ΙΦ. καὶ ποῦ ᾽στι; κἀμοὶ γάρ τι προυφείλει κακόν.
ΟΡ. Σπάρτῃ ξυνοικεῖ τῷ πάρος ξυνευνέτῃ.
525ΙΦ. ὦ μῖσος οὖσ᾽ Ἕλλησιν, οὐκ ἐμοὶ μόνῃ.
ΟΡ. ἀπέλαυσα κἀγὼ δή τι τῶν κείνης γάμων.
ΙΦ. νόστος δ᾽ Ἀχαιῶν ἐγένεθ᾽, ὡς κηρύσσεται;
ΟΡ. ὡς πάνθ᾽ ἅπαξ με συλλαβοῦσ᾽ ἀνιστορεῖς.
ΙΦ. πρὶν γὰρ θανεῖν σε, τοῦδ᾽ ἐπαυρέσθαι θέλω.
530ΟΡ. ἔλεγχ᾽, ἐπειδὴ τοῦδ᾽ ἐρᾷς· λέξω δ᾽ ἐγώ.
ΙΦ. Κάλχας τις ἦλθε μάντις ἐκ Τροίας πάλιν;
ΟΡ. ὄλωλεν, ὡς ἦν ἐν Μυκηναίοις λόγος.
ΙΦ. ὦ πότνι᾽, ὡς εὖ. — τί γὰρ ὁ Λαέρτου γόνος;
ΟΡ. οὔπω νενόστηκ᾽ οἶκον, ἔστι δ᾽, ὡς λόγος.
535ΙΦ. ὄλοιτο, νόστου μήποτ᾽ εἰς πάτραν τυχών.
ΟΡ. μηδὲν κατεύχου· πάντα τἀκείνου νοσεῖ.
ΙΦ. Θέτιδος δ᾽ ὁ τῆς Νηρῇδος ἔστι παῖς ἔτι;
ΟΡ. οὐκ ἔστιν· ἄλλως λέκτρ᾽ ἔγημ᾽ ἐν Αὐλίδι.
ΙΦ. δόλια γάρ, ὡς ἴσασιν οἱ πεπονθότες.


ΙΦΙ. Πυλάδη είπαν τον ένα σας· ποιός είναι;
 αυτό ζητώ να μάθω πρώτα πρώτα.
 ΟΡΕ. Αυτός εδώ, αν σ᾽ αρέσει να το ξέρεις.
 ΙΦΙ. Ποιά πόλη ελληνική πατρίδα του είναι;
 ΟΡΕ. Κυρά, τί θα κερδίσεις, αν το μάθεις;
 ΙΦΙ. Αδέρφια οι δυο σας είστε; γιοι μιας μάνας;
 ΟΡΕ. Αδέρφια στην αγάπη, μα όχι στο αίμα.
 ΙΦΙ. Σ᾽ εσέ ο γονιός σου τί όνομα έχει δώσει;
 500ΟΡΕ. Δύστυχο όποιος με κράζει θα ᾽χει δίκιο.
 ΙΦΙ. Αυτό στην τύχη ανήκει· άλλο ρωτάω.
 ΟΡΕ. Του ανώνυμου θανή δεν τη γελούνε.
 ΙΦΙ. Τί το κρατάς κρυφό; Από περηφάνια;
 ΟΡΕ. Το σώμα μου, όχι τ᾽ όνομα, θα σφάξεις.
 ΙΦΙ. Πούθε είσαι; ούτε κι αυτό να πεις δε θέλεις;
 ΟΡΕ. Τί θα ωφελήσει, αφού για θάνατο είμαι;
 ΙΦΙ. Τί σε μποδάει τη χάρη να μου κάμεις;
 ΟΡΕ. Τ᾽ Άργος το ξακουστό πατρίδα μου είναι.
 ΙΦΙ. Για τ᾽ όνομα των θεών! Αλήθεια, ξένε;
 510ΟΡΕ. Η ευτυχισμένη άλλη φορά Μυκήνα.
 515ΙΦΙ. Χαρά ειν᾽ ο ερχομός σου, αφού είσαι απ᾽ τ᾽ Άργος.
 516ΟΡΕ. Όχι για με· αν για σένα, τότε χαίρου.
 511ΙΦΙ. Πώς έφυγες; εξόριστος μην είσαι;
 ΟΡΕ. Κι ήθελα κι όχι· ένα είδος εξορία.
 ΙΦΙ. Μπορείς να πεις για μερικά που θέλω;
 514ΟΡΕ. Ναι, με όση αδειά μου δίνει η συμφορά μου.
 517ΙΦΙ. Την Τροία την κοσμολάλητη θα ξέρεις.
 ΟΡΕ. Να μην την είχα δει ούτε στ᾽ όνειρο μου!
 ΙΦΙ. Έχει χαθεί απ᾽ τον πόλεμο, μας είπαν.
 520ΟΡΕ. Ναι, δε σας είπαν ψέμα· αυτό έχει γίνει.
 ΙΦΙ. Και στου Μενέλαου γύρισε η Ελένη;
 ΟΡΕ. Ναι, και για συμφορά κάποιου δικού μου.
 ΙΦΙ. Και πού είναι; Κάτι οφείλει και σ᾽ εμένα.
 ΟΡΕ. Στη Σπάρτη με τον πρώτο της τον άντρα.
 ΙΦΙ. Η Ελλάδα τη μισεί κι όχι εγώ μόνο.
 ΟΡΕ. Κάτι έχω δει κι εγώ απ᾽ την παντρειά της.
 ΙΦΙ. Γυρίσαν οι Αχαιοί, όπως είναι η φήμη;
 ΟΡΕ. Πώς μονοκοπανιάς ρωτάς με για όλα!
 ΙΦΙ. Αυτό να βγάλω, πριν απ᾽ τη θανή σου.
 530ΟΡΕ. Αφού σου αρέσει, ρώτα· θ᾽ απαντήσω.
 ΙΦΙ. Γύρισε πίσω κάποιος Κάλχας, μάντης;
 ΟΡΕ. Χάθηκε κατά που ᾽λεαν στη Μυκήνα.
 ΙΦΙ. Ω θεά μου, τί καλά! Κι ο γιος του Λαέρτη;
 ΟΡΕ. Στο σπίτι του όχι ακόμα· ζει όμως, λένε.
 ΙΦΙ. Που να χαθεί και να μη δει πατρίδα!
 ΟΡΕ. Μαύρα όλα είναι γι᾽ αυτόν· μην καταριέσαι.
 ΙΦΙ. Κι ο γιος της κόρης του Νηρέα, της Θέτης;
 ΟΡΕ. Δε ζει· κι ο γάμος στην Αυλίδα, ψέμα.
 ΙΦΙ. Ξεγέλασμα ήταν· οι παθοί το ξέρουν.