ΤΡΙΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ

ΧΟΡ. Γοργοτάξιδο καράβι της Σιδώνας,
που όταν μες στο κύμα αφροκοπούνε
τα κουπιά σου, είναι χαρά για σένα
τους χορούς των δελφινιών να διαφεντεύεις,
άμα δεν φυσούν οι ανέμοι
και το πέλαγο ησυχάζει. Τότες
η γλαυκόχρωμη του Πόντου θυγατέρα,
η Γαλήνεια θα φωνάζει αυτά τα λόγια.
«Ναύτες, τα πανιά στις πελαγίσιες
1460να τ᾽ απλώσετε αύρες, πιάστε
τα ελάτινα κουπιά σας δυνατά
κι οδηγήστε την Ελένη, ω! ναύτες,
στ᾽ ακρογιάλια με τ᾽ απάνεμο λιμάνι
στου Περσέα τα λαμπρά παλάτια».

Δίπλα στο ποτάμι θα βρεις
ή μπροστά από της Παλλάδας
τον ναό, του Λεύκιππου τις κόρες
κι ύστερα από τόσα χρόνια
σε χορούς θα ξανασμίξεις,
1470σε χαρούμενα της νύχτας πανηγύρια
του Υάκινθου, που κάποτες ο Φοίβος
στον αγώνα απάνω με τον δίσκο
τον εσκότωσε άθελά του κι από τότες
όρισε γιορτές στη Λακωνία
με θυσίες βοδιών τη μέρα τούτη·
και την κόρη σου Ερμιόνη θα ξανάβρεις,
που την άφησες στο σπίτι σου κι ακόμη
δεν ανάψανε γι᾽ αυτήν λαμπάδες γάμου.