Από δική σας δειλία κι αμυαλιά σάς χτυπούν οι φουρτούνες·

όχι μομφές στους θεούς· δεν είναι φταίχτες· εσείς

οι ίδιοι αρματώσατε τούτους εδώ και τρανέψανε τόσο·

έτσι, απ᾽ αυτά, στην πικρή πέσατε τώρα σκλαβιά·

ίδια αλεπού πονηρά περπατάει ο καθένας σας χώρια,

μα όλοι σαν πάτε μαζί, τότε σας πιάνει αμυαλιά·

οι γαλιφιές σάς πλανεύουν και δίνετε πίστη στα λόγια,

όμως καμιά προσοχή στα έργα δε δίνετ᾽ εσείς.