Εξώφυλλο

Νόστος:

Ο Αρχαιοελληνικός Μύθος στην Παγκόσμια Λογοτεχνία

Μνήμη Δ. Ν. Μαρωνίτη

J. M. Herédia

Η Σφίγγα

Μετάφραση: Μ. Τσιριμώκος


Στου Κιθαιρώνα την πλαγιά, κρυμμένη μες στ’ αγκάθια,
στο βράχο ανοίγεται η μονιά, που μες στη μέση λάμπει
με φέγγος απ’ τα μάτια της, τα στήθια, τα λαιμά της,
η Σφίγγα με αετού φτερά, η αμάλαγη παρθένα.

Και στο κατώφλι ο Άνθρωπος στάθηκε θαμπωμένος.
—Ποιός ίσκιος σκοτεινότερη την κάνει τη σπηλιά μου;
—Ο Έρωτας. —Είσαι ο Θεός; —Ο ήρως είμαι. —Να ’μπεις!
Αλλά το θάνατο ζητάς. Δεν τον φοβάσαι; —Όχι.

Δε δάμασε τη Χίμαιρα τάχα ο Βελλερεφόντης;
—Φύγε! —Τρεμούλιασαν τα χείλη σου μες στα δικά μου.
—Έλα λοιπόν! Κι ως σφίγγω σε, τα κόκαλά σου σπάζω.

Τα νύχια μου στις σάρκες σου! —Και τ’ είναι το μαρτύριο
τη δόξα σαν κατάχτησα και το φιλί το πήρα;
—Θριαμβεύεις, μα πεθαίνοντας. —Στην αγκαλιά σου, ω γλύκα!
(Ελεύθερη μετάφραση)

J. M. Herédia. 1930. "Η Σφίγγα". Μετ. Μ. Τσιριμώκος. Νέα Εστία 81 (1 Μαΐου 1930): 488.