Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη

ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ

186. – εἰ μὲν ἑκών, Ἀρχῖν᾽

Ο άκρατος και ο έρωτας

εἰ μὲν ἑκών, Ἀρχῖν᾽, ἐπεκώμασα, μυρία μέμφου,
εἰ δ᾽ ἄκων ἥκω, τὴν προπέτειαν ἔα.
ἄκρητος καὶ ἔρως μ᾽ ἠνάγκασαν, ὧν ὁ μὲν αὐτῶν
εἷλκεν, ὁ δ᾽ οὐκ εἴα τὴν προπέτειαν ἐᾶν·
5 ἐλθὼν δ᾽ οὐκ ἐβόησα τίς ἢ τίνος, ἀλλ᾽ ἐφίλησα
τὴν φλιήν· εἰ τοῦτ᾽ ἔστ᾽ ἀδίκημ᾽, ἀδικέω.
ΠΑ 12, 118

Αν βέβαια το ᾽θελα που ήρθα και ξεφάντωσα

στην πόρτα σου, Αρχίνε, κατηγόρησέ με χίλιες φορές·

αν όμως ήρθα χωρίς να θέλω, συχώρεσέ μου το θράσος.

Ο άκρατος1 και ο έρωτας με ανάγκασαν·

ο ένας με τραβούσε, και ο άλλος δεν με άφηνε ν᾽ αφήσω το θράσος.

Όμως και όταν ήρθα, δεν φώναξα ποιος ή τίνος,5

φίλησα μονάχα το κατώφλι.

Αν αυτό είναι αδίκημα, αδίκησα.

 

(μετάφραση Θ. Κ. Στεφανόπουλος)

 

1 Ο άκρατος (οίνος) είναι το κρασί που δεν έχει αναμιχθεί με νερό.