Εξώφυλλο

Ανθολογίες

Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

των Θ.Κ. Στεφανόπουλου, Στ. Τσιτσιρίδη, Λ. Αντζουλή, Γ. Κριτσέλη

ΑΝΩΝΥΜΟΣ

177. – Παρθενόπην κύνα

Για τη σκυλίτσα Παρθενόπη

Παρθενόπην κύνα θάψεν ἄναξ ἑὸς, ᾗ συνάθυρεν,
ταύτην τερπωλῆς ἀντιδοὺς χάριτα.
ἔστ᾽ ἆθλον στοργῆς ἄρα καὶ κυσίν, ὥς νυ καὶ ἥδε
εὔνους οὖσα τροφεῖ σῆμα λέλονχε τόδε·
5 ἐς τόδ᾽ ὁρῶν χρηστὸν ποιοῦ φίλον, ὅς σε προθύμως
καὶ ζῶντα στέργοι καὶ νεκρὸν ἀμφιέποι.
Peek, Griechische Vers-Inschriften 691

Την Παρθενόπη, τη σκυλίτσα του, που έπαιζε μαζί της,

έθαψε ο κύριός της. Αυτή ήταν η ανταμοιβή

για τη χαρά που του έδινε.

Υπάρχει συνεπώς έπαθλο αφοσίωσης και για τους σκύλους·

έτσι και αυτή τώρα, με την αγάπη της για κείνον που τη φρόντιζε,

κέρδισε τούτον τον τάφο.

Τον τάφο αυτόν να βλέπεις και να κάνεις φίλο άξιο5

που να σε αγαπάει με την καρδιά του όσο θα ζεις

και όταν πεθάνεις στοργικά να σε φροντίζει.

 

(μετάφραση Σταύρος Τσιτσιρίδης)

 

1 Το επίγραμμα βρέθηκε στη Μυτιλήνη. Είναι χαραγμένο σε πέτρα και χρονολογείται στον 2ο ή 3ο αι. μ.Χ. Κάτω από το επίγραμμα απεικονίζεται η σκυλίτσα πάνω σ᾽ έναμνήμα, πεσμένη προς την αριστερή πλευρά. Ανήκει σε ευρύτερη κατηγορία επιγραμμάτων αφιερωμένων σε ζώα (κυρίως σε σκύλους και άλογα), που χρονολογούνται από τον 3ο αι. π.Χ. έως τον 3ο αι. μ.Χ.