Response validity

Εγκυρότητα απάντησης. Τσομπάνογλου 2007:18.

Η εγκυρότητα απάντησης ορίζεται ως η συλλογή δεδομένων που σχετίζονται με τον τρόπο που απαντούν οι εξεταζόμενοι τα ερωτήματα ενός τεστ (Davies et al. 1999:171). Αυτά τα δεδομένα συλλέγονται συνήθως με ενδοσκοπικές μεθόδους, όπως το να σκέφτεται κανείς μεγαλόφωνα, και δίνουν σημαντική ανατροφοδότηση στους κατασκευαστές των τεστ σε σχέση με το τι εξετάζει στην πραγματικότητα το τεστ αλλά και τις μορφές των απαντήσεων σε συγκεκριμένα ερωτήματα.

Η συλλογή δεδομένων ενδοσκόπησης κατά τη διάρκεια του τεστ δεν είναι απλή υπόθεση, καθώς μπορεί να επηρεάσει τη διαδικασία που διερευνάται. Ωστόσο, η έρευνα έχει αποφέρει ενδιαφέροντα ευρήματα σε σχέση με την επίδοση στα τεστ μέσα από τέτοιες μαθητοκεντρικές περιγραφές. Για παράδειγμα, η ενδοσκόπηση σε μια άσκηση μπορεί να δείξει αν ο μαθητής για να απαντήσει χρησιμοποιεί τις δεξιότητες ανάγνωσης που ο κατασκευαστής του τεστ ανέμενε ή αν αυτό που του χρειάζεται είναι η γραμματική γνώση της πρότασης μέσα στην οποία εμφανίζεται το ερώτημα. Παρομοίως, οι μαθητές μπορεί να μην καταλάβουν ένα ερώτημα, αν και καταλαβαίνουν το κείμενο.

Ο απλούστερος τρόπος συλλογής των ενδοσκοπικών δεδομένων είναι να συγκεντρωθούν αναδρομικά. Αφού οι εξεταζόμενοι έχουν γράψει το τεστ, ερωτώνται γιατί έδωσαν τις συγκεκριμένες απαντήσεις. Για να βοηθηθούν, μπορεί να τους δοθούν τα κείμενα των τεστ. Στην περίπτωση της παραγωγής προφορικού λόγου, οι εξεταζόμενοι μπορεί να παρακολουθήσουν βίντεο της συνομιλίας τους. Το πρόσωπο που θέτει τις ερωτήσεις δεν πρέπει να κατευθύνει τον εξεταζόμενο και πρέπει να του θέτει γενικές ερωτήσεις. Το μειονέκτημα της αναδρομικής μεθόδου είναι ότι οι εξεταζόμενοι μπορεί να μη θυμούνται γιατί απάντησαν με το συγκεκριμένο τρόπο.

Μια άλλη μέθοδος είναι να χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονες ενδοσκοπήσεις στις οποίες ο εξεταζόμενος λέει αυτό που σκέφτεται. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν μπορούμε να την εφαρμόσουμε σε περιπτώσεις σημαντικών τεστ, γεγονός που περιορίζει τη χρήση της στα τεστ για ερευνητικούς σκοπούς, τα οποία διαφέρουν όμως ουσιωδώς από τα πραγματικά. Επιπλέον, μερικά είδη σκέψης, όπως οι αυτοματοποιημένες νοητικές διεργασίες, που λαμβάνουν χώρα χωρίς ο εξεταζόμενος να έχει επίγνωση, δεν είναι άμεσα προσβάσιμα. Σύμφωνα με τους Slater και Mickan (2001:166), η έρευνα πάνω στην εγκυρότητα απάντησης λαμβάνει υπόψη την εμπειρία των εξεταζομένων και εξετάζει πώς αντιμετωπίζουν το υλικό των τεστ. Τέτοιες έρευνες δίνουν πληροφορίες για τη διαδικασία της εξέτασης από την πλευρά των εξεταζομένων «εν δράσει», δηλαδή σε πραγματικό χρόνο.

Η συλλογή πληροφοριών μπορεί να γίνει μόνο υπό πραγματικές συνθήκες. Γι' αυτό το λόγο, η εγκυρότητα απάντησης ανήκει στον τομέα του ύστερου ελέγχου εγκυρότητας. Ωστόσο, απόψεις μπορούν να ζητηθούν εκ των προτέρων σε ζητήματα που αφορούν στην κατανόηση του τεστ (όπως είναι η σαφήνεια των οδηγιών και η εξοικείωση των εξεταζομένων με αυτές) και τα κίνητρα (κατά πόσο το τεστ είναι ελκυστικό), καθώς και την έκταση του τεστ.

Βιβλιογραφία

  • Τσομπάνογλου Μ. (2007). Πρότυπο αξιολόγησης της εγκυρότητας δομής συστημάτων πιστοποίησης γλωσσομάθειας. Εφαρμογή του στο Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας του Επιπέδου Β2 της Αγγλικής Γλώσσας. Διδακτορική διατριβή. Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.


  • Davies A., Brown A., Elder C., Hill K., Lumley T., McNamara T. (1999). Dictionary of Language Testing. Cambridge: University of Cambridge Local Examinations Syndicate.
  • Slater S., Mickan P. (2001). Response Validity and Writing: A Qualitative Investigation of an International Test of English. Heian Jogakuin University Journal, 1.