Parallel forms reliability control

Αξιοπιστία μεθόδου των παράλληλων τεστ. Ingenkamp 2001:72.

*Αξιοπιστία παράλληλων μορφών δοκιμασίας. Μάνος 1976:45.

Ισοδυναμία εναλλακτικών (παράλληλων) μορφών. Δημητρόπουλος 20012:218.

Μέθοδος της εξέτασης με δύο ισοδύναμες (παράλληλες) μορφές τεστ. Γεωργούσης 1999:281.

Πρόκειται για τον έλεγχο της αξιοπιστίας μέσω του συσχετισμού της επίδοσης μιας ομάδας ατόμων σε δύο τεστ που θεωρούνται παράλληλα, δηλαδή ισοδύναμα (McAlpine 2002: 12). Συνεπώς, αυτός ο όρος δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά με τους όρους alternate forms και equivalent forms.

Για την άρτια κατασκευή παράλληλων/ισοδύναμων τεστ έχουν προταθεί τρία κριτήρια, σύμφωνα με τα οποία α) αναλύεται το περιεχόμενο των τεστ, β) ελέγχεται ο μέσος όρος βαθμολογίας της ίδιας ομάδας μαθητών καθώς και οι τυχόν διακυμάνσεις της, και γ) εξετάζεται ο συντελεστής συσχέτισης αξιοπιστίας (Γεωργούσης 1999:283).

Η πιο διαδεδομένη διαδικασία διεξαγωγής παράλληλων τεστ είναι να δίνονται και τα δύο τεστ σε μια ομάδα υποψηφίων, το ένα τεστ αμέσως μετά το άλλο ή σε διαφορετικές στιγμές. Tα μισά μέλη της ομάδας συμμετέχουν στη μορφή Α και τα υπόλοιπα μισά στη μορφή Β, και έπειτα πραγματοποιείται αντίστροφη ανάθεση. Με αυτόν τον τρόπο διεξαγωγής εξουδετερώνεται η «επίδραση πρακτικής» (Μάνος 1976:45-46, Bachman 1990:183).

Το μοναδικό ίσως μειονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι είναι πάντα δύσκολη και προβληματική η κατασκευή δύο αληθινά παράλληλων τεστ, και είναι αμφίβολη η ισοδυναμία τους (Alderson et al. 1995: 87-88). Παρά το γεγονός αυτό, η χρήση της μεθόδου των παράλληλων μορφών δοκιμασίας είναι μια προσέγγιση ιδιαίτερα διαδεδομένη στο χώρο της δοκιμασιολογίας.

Βιβλιογραφία

  • Γεωργούσης Π. (1999). Η Μέτρηση και η Αξιολόγηση της Επίδοσης των Μαθητών. Αθήνα.

  • Δημητρόπουλος Ε. (20012). Εκπαιδευτική Αξιολόγηση. Η Αξιολόγηση του Μαθητή. Θεωρία-Πράξη-Προβλήματα. Αθήνα: Εκδ. Γρηγόρη.

  • Μάνος Γ. Κ. (1976). Μέθοδοι Αξιολογήσεως της Επιδόσεως των Μαθητών. Αθήνα.


  • Alderson J. C., Clapham C., Wall D. (1995). Language Test Construction and Evaluation. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Bachman L. F. (1990). Fundamental Considerations in Language Testing. Oxford: Oxford University Press.
  • Ingenkamp K. (2001). Εγχειρίδιο Παιδαγωγικής Διαγνωστικής (μτφρ. Λ. Κουτσούκης). Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
  • McAlpine M. (2002). Bluepaper 1 – Principles of Assessment [on line]. Available: http://www.caacentre.ac.uk/resources/bluepapers/index.shtml [19/06/09].