πιστοποίηση ελληνομάθειας.

ΤΟΥΛΑ: Ήταν στη Νάπολη!
ΜΑΜΑ: Της Ιταλίας;
ΤΟΥΛΑ: Ναι, μαμά, γιατί; Έχει κι άλλη;
ΜΑΜΑ: Πώς! Έχει στα Εξάρχεια! Και τι λέει η πιστολή;
ΤΟΥΛΑ: Πήγαν στη Ρώμη, πήραν το αεροπλάνο κι έρχονται.
ΜΑΜΑ: Πήγαν, πήραν κι έρχονται; Πόσοι δηλαδή;
ΤΟΥΛΑ: Έτσι γράφει…
ΜΑΜΑ: Καλά ο ένας είναι ο Αντώνης μου, ο άλλος ποιος είναι;
ΤΟΥΛΑ: Ξέρω γω; Δεν με παρατάς με το γιόκα σου;
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ: Πού είναι ο κύριος; Δεν είναι εδώ; Είπε καφέ. Να του φτιάξω;
ΤΟΥΛΑ: Καφέ του απαγορεύει ο γιατρός. Να μην κάνεις!
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ.: Καλά ντε! Εντάξει!
(χτυπάει το κουδούνι)
ΜΑΜΑ: Λες να ναι αυτός;
ΤΟΥΛΑ: Ποιος;
ΜΑΜΑ: Ο κύριος διπλωμάτης!
ΤΟΥΛΑ: Εσύ το μυαλό σου στον κύριο διπλωμάτη!
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ: Περάστε, κύριε πρόξενε!
ΤΖΟΝ: Thank you! Κυρίες μου! Ελπίζω να μην σας ενοχλώ.
ΜΑΜΑ: Μα τι λέτε τώρα; Καθίστε, περικαλώ!
ΤΖΟΝ: Thank you! Πολύ κούραση σήμερα. Γύριζα τόσο πολύ. Ο κύριος σύζυγός σας δεν είναι εδώ;
ΤΟΥΛΑ: Ναι, μέσα διαβάζει. Καθίστε.
ΤΖΟΝ: Thank you! Μελετηρός άνθρωπος! Λοιπόν, ότε ήμην πρόξενος στην Κένυα…
ΤΟΥΛΑ: Στην Αφρική…
ΤΖΟΝ: Yes. Γνωρίζετε, στη Ναϊρόμπη. Ο λιμήν λέγεται Μονπάζα. Ότε ήμην πρόξενος, όλο εδιάβαζα. Βλέπετε εκεί δεν έχει τι να κάνει κανείς;
ΜΑΜΑ: Δεν σκοτώνατε θηρία;
ΤΖΟΝ: Σπανίως. Και μόνο τα ενοχλητικά. Α, σπουδαία ασχολία το διάβασμα!
ΤΟΥΛΑ: Ο δικός μου δεν σηκώνει κεφάλι. Και του φωνάζω: «Γιατί, Πολυκράτη;»
ΜΑΜΑ: Χαλάει και τα μάτια του…
ΤΟΥΛΑ: Δεν θα πάρετε το ουισκάκι σας;
ΤΖΟΝ: Yes, please on the rocks!
ΤΟΥΛΑ: Καλέ, με πάγο δεν το πίνετε;
ΤΖΟΝ: Ε, αυτό λέω.
ΤΟΥΛΑ: Α, μάλιστα… Μαμά! Ο πρώτος μου άντρας ποτέ δεν διάβαζε.
ΤΖΟΝ: Α, ο κύριος Πολυκράτης είναι ο δεύτερος κατά σειράν;
ΤΟΥΛΑ: Μάλιστα! Κι όχι έρωτας, δηλαδή, αλλά να, χήρεψα.
ΜΑΜΑ: Στο άνθος της ελικίας της…
ΤΟΥΛΑ: Μαμά, το ουίσκι. Τώρα να πω την αλήθεια, μόνη μου ήμουνα. Με γυρόφερνε και κάμποσο καιρό…
ΤΖΟΝ: Και σας πήρε… Βέβαια, οι χήρες πρέπει να παντρεύονται.
ΜΑΜΑ: Πέστε τα, κε Τσόνι μου!
ΤΖΟΝ: Μόνες τους θα μένουν όλη τη μεγάλη ζωή; Η ζωή, κυρία μου, είναι έρημος. Έρημος αχανής. Κι εσείς να βρείτε έναν άνθρωπο να περπατήσετε μαζί του στο τέρμα.
ΜΑΜΑ: Ιπποκράτους;
ΤΖΟΝ: Όχι, στο τέρμα του βίου. Σας το λέω εγώ αυτό, που γνωρίζω από μοναξιά.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ Ωωωωω! Καλημέρα σας, κύριε πρόξενε!
ΤΖΟΝ: Ω, τον αγαπητό φίλο! Μελετούσατε, μελετούσατε;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Όχι, έραβα ένα κουμπί στο πουκάμισό μου.
ΤΟΥΛΑ: Γιατί;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Διότι, αγαπητή μου, τα κουμπιά πρέπει να είναι ραμμένα, και τα δικά μου δεν τα ράβει κανείς.
ΤΟΥΛΑ: Πολλά λες!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα!
ΤΖΟΝ: Πάντως μαθαίνω ότι διαβάζετε πολύ!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Να σας πω, κε Τζον: εμένα η φιλοδοξία μου ήταν να γίνω καθηγητής. Δυστυχώς, ο βίος τα φέρνει διαφορετικά. Κατήντησα εργοστασιάρχης επίπλων και παντρεμένος. Ορίστε, πέφτουν, κύριε πρόξενε, πέφτουν!
ΤΖΟΝ: Πάντως η κυρία Τούλα είναι μια αξιαγάπητη κυρία!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα!
ΤΖΟΝ: Αξιοπρεπής κυρία!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα!
ΤΖΟΝ: Τυχερός που την παντρευτήκατε!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα!
ΤΖΟΝ: Από τους ενδιαφέροντας τύπους! Σε κρατάει κοντά της.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Μόνο τον πρώτο δεν κράτησε…
ΤΟΥΛΑ: Πολυκράτη!!!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Όχι, θέλω να πω ότι ο πρώτος σηκώθηκε κι έφυγε.
ΜΑΜΑ: Ο παλιάνθρωπος!
ΤΟΥΛΑ: Μαμά, δεν προσβάλουνε έναν πεθαμένο!
ΜΑΜΑ: Μπα, κι αυτός που σηκώθηκε κι έφυγε πριν πεθάνει με εκείνη την παστρικιά, δεν σε πρόσβαλε;
ΤΖΟΝ: Τι εννοείτε «έφυγε με εκείνη την παστρικιά»;
ΤΟΥΛΑ: Αχ, μην μου τα θυμίζετε, δεν μπορώ! Πες τα, εσύ, Πολυκράτη!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Ο πρώτος σύζυγος της γυναίκας μου…
ΤΖΟΝ: Μάλιστα…
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Ήταν βεβαίος ολίγον μεγαλύτερός της.
ΜΑΜΑ: Δεκαεπτά χρόνια!
ΤΟΥΛΑ: Δεκαοχτώ χρόνια!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Κι ευκατάστατος!
ΤΟΥΛΑ: Σε πάρτι τον γνώρισα.
ΜΑΜΑ: Πού να μην έσωνε…
ΤΟΥΛΑ: Μαμά…
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Την ενυμφεύθη, λοιπόν, αλλά η ζωή της υπήρξε μαρτυρική.
ΤΟΥΛΑ: Μαύρη! Καλέ, ούτε ένα ζευγάρι παπούτσια δεν μου παιρνε…
ΤΖΟΝ: Ε, και πώς γυρίζατε: ξυπόλητη;
ΤΟΥΛΑ: Εγώ το ξέρω.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Φαίνεται, όμως, ότι και εκείνη τον εγκρίνιαζε ολίγον…
ΤΟΥΛΑ: Εγώ; Εγώ γλώσσα είχα και μιλιά δεν είχα…
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Τώρα την απέκτησε επί των ημερών μου…
ΤΟΥΛΑ: Πάψε!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα!
ΤΟΥΛΑ: Λέγε!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Και ημέραν τινά, δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά το γάμο…
ΤΟΥΛΑ: Δεκατρία…
ΤΖΟΝ: Επάνω στο γρουσούζικον αριθμό!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Έφυγε δια το εξωτερικόν με μιαν άλλη…
ΜΑΜΑ: Που την μαζεύαμε εδώ μέσα, κακό χρόνο, να χει…
ΤΟΥΛΑ: Φίλη μου αδερφική, κύριε πρόξενέ μου! Και μου τον ξελόγιασε!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Τραγωδία διονυσιακή…
ΜΑΜΑ: Μεγάλη η χάρη του, ο άγιος Διονύσιος!
ΤΖΟΝ: Και εν συνεχεία;
ΤΟΥΛΑ: Εν συνεχεία μου άφησε ένα γράμμα: «Αγαπάω άλλη, φεύγω εις το εξωτερικό».
ΤΖΟΝ: Έτσι χωρίς να πάρει διαζύγιο;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Δεν πρόλαβε…
ΤΖΟΝ: Γιατί;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Πέθανε.
ΜΑΜΑ: Πάει, πέθανε στο εξωτερικό.
ΤΖΟΝ: Και εκείνη η φίλη του;
ΤΟΥΛΑ: Ούτε ξέρουμε, κι ούτε ξαναπάτησε εδώ μέσα. Κι ούτε ξαναθέλω φιλενάδες μέσα στο σπίτι μου.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μα αγαπητή μου, μην εξάπτεσαι!
ΤΟΥΛΑ: Δεν θέλω, το είπα.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Και η Ρενέ;
ΤΟΥΛΑ: Η Ρενέ είναι άλλο. Είναι ξένη. Δεν είναι από εκείνες που μπαίνουνε στα σπίτια και ξελογιάζουνε τους παντρεμένους. Γιατί οι ξένες έχουν μόρφωση, ανατροφή, είναι ηθικές, μάλιστα! Ρωμιές δεν θέλω, δικές μας.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Αγαπητή μου, κι εσύ Ρωμιά είσαι.
ΤΟΥΛΑ: Πάψε, Πολυκράτη! Θα νευριάσω.
ΜΑΜΑ: Καλά σου λέει τώρα. Αφού έχει τον καημό της. Τι την τσιγκλάς;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μα δεν μπορεί μητέρα να τα βάζει με όλες τις Ελληνίδες;
ΤΟΥΛΑ: Τα βάζω, μάλιστα! Και το λέω. Δικιά μας δεν θέλω καμιά εδώ μέσα. Εγώ τον άντρα μου τον είχα αφέντη, σαν τον Πολυκράτη.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Αφέντης γκρίνιας…
ΤΟΥΛΑ: Και ήρθε αυτή να μου τον πάρει. Και σας ρωτάω, κύριε Τζον μου: Θα το κανε ξένη γυναίκα αυτό;
ΤΖΟΝ: Δεν νομίζω.
ΤΟΥΛΑ: Οι δικές μας, που λυσσάνε. Γι’ αυτό δική μας εδώ μέσα δεν ξαναμπαίνει.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Το γεγονός είναι ότι επειδή δεν είχε πάρει διαζύγιο, όλη την περιουσία την κληρονόμησε η Τούλα…
ΜΑΜΑ: Είκοσι εκατομμύρια!
ΤΖΟΝ: Εεε.. How much? Πόσα;
ΤΟΥΛΑ: Είκοσι εκατομμύρια.
ΤΖΟΝ: Μα είχε τόσα πολλά;
ΤΟΥΛΑ: Ούτε εμείς δεν το ξέραμε. Μετά που ήρθε ο συμβολαιογράφος τα μάθαμε.
ΤΖΟΝ: Είκοσι εκατομμύρια και δεν σας έδινε να πάρετε παπούτσια;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Γι’ αυτό τα είχε τα εκατομμύρια, επειδή δεν έδινε.
ΤΖΟΝ: Ααα, now it’s clear! Τώρα καταλαβαίνω γιατί παντρευτήκατε τον Mr Πολυκράτης.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Είχα γραμμάτια. Και αίσθημα, φυσικά!
ΤΟΥΛΑ: Εγώ τον παντρεύτηκα. Δεν με παντρεύτηκε αυτός.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Η πρωτοβουλία ανήκει στην κυρία. Εγώ ηκολούθησα.
ΤΟΥΛΑ: Από τότε, κε Τζον μου, κράτησα μαζί μου και τη μαμά μου.
ΜΑΜΑ: Παιδί μου!
ΤΟΥΛΑ: Σπουδάζω και τον αδερφό μου στην Ιταλία.
ΜΑΜΑ: Αγόρι μου!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Ο Αντώνης ετελείωσε προ ολίγου. Επήρε δίπλωμα.
ΤΟΥΛΑ: Ηλεκτρολόγος-Μηχανολόγος.
ΤΖΟΝ: Είναι παντρεμένος;
ΤΟΥΛΑ: Ο Αντώνης; Όχι, καλέ! Μόλις τον προλάβαμε.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Εις το χείλος της αβύσσου.
ΤΖΟΝ: Δηλαδή;
ΤΟΥΛΑ: Καλέ, πήγε να μου παντρευτεί κι αυτός, ακόμα δεν τριαντάρισε. Αλλά του τα τρηξα εγώ τα δόντια. Έτσι και παντρευτείς, βγάλτα πέρα μόνος σου! του είπα.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Ο Αντώνης πρόκειται να ανοίξει εδώ εργαστήριο.
ΤΖΟΝ: Laboratory.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Και φυσικά τα κεφάλαια θα τα καταβάλει η Τούλα.
ΤΟΥΛΑ: Και όχι να μου παντρευτεί, ακόμη δεν πήρε το δίπλωμά του, φρέσκο φρέσκο και μάλιστα με αυτή..
ΤΖΟΝ: Υπήρχε αυτή;
ΤΟΥΛΑ: Καλέ, Ρωμιά, κύριε Τζον μου, Ελληνίδα! Πού πήγε τώρα και την πέτυχε την Ελληνίδα στην Περούτζια της Ιταλίας, ούτε κι εγώ ξέρω.
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Εσπούδαζε και αυτή στη Σχολή Καλών Τεχνών.
ΜΑΜΑ: Παιδιακίσια καμώματα!
ΤΟΥΛΑ: Τα μαθα και έφυγα από τα ρούχα μου. Έτσι και την πάρεις αυτή τη ζωγράφα, του έγραψα, δεν έχει από μένα όχι εργαστήριο, ούτε πεντάρα.
ΤΖΟΝ: Μα, αφού την αγαπούσε…
ΤΟΥΛΑ: Να αγαπήσει ξένη. Χαθήκανε του κόσμου οι Ιταλίδες; Ρωμιά βρήκε να αγαπήσει; Να βρει μιαν Αγγλίδα, μια Γερμανίδα, μια Γαλλίδα, μιαν Ιταλίδα! Χάθηκαν του κόσμου οι Ιταλίδες; Τέσσερα χρόνια σπούδαζε στην Ιταλία. Και οι Ιταλίδες λένει ότι είναι περισσότερες από τους Ιταλούς. Μιαν Αλβανίδα, έστω. Όχι, Ρωμιά!
ΤΖΟΝ: Εγώ, όταν έρθει η σειρά μου να παντρευτώ, μόνο Ελληνίδα θα πάρω.
ΤΟΥΛΑ: Εσείς πρέπει να πάρετε Ελληνίδα, είστε ξένος. Αλλά ο Αντώνης; Είκοσι εκατομμύρια έχω. Κι άμα έχω είκοσι εκατομμύρια, κάνω ό,τι θέλω εγώ. Ε, Πολυκράτη;
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μάλιστα! Κάνει ό,τι θέλουν αυτά.
ΤΟΥΛΑ: Να πάρει ξένη, να την αγκαλιάσω με την καρδιά μου. Να του δώσω ό,τι ζητήσει.
ΜΑΜΑ: Μα, ο Αντώνης μου…
ΤΟΥΛΑ: Σε παρακαλώ, μαμά!
ΠΟΛΥΚΡΑΤΗΣ: Μα αγαπητή μου, μην εξάπτεσαι! Το γράμμα μας ήταν απόλυτα σαφές: «αν παντρευτείς Ελληνίδα, αποπέμπεσαι, αν παντρευτείς ξένη, ανοίγεις επιστημονικό εργαστήριο».
ΜΑΜΑ: Καλέ, δεν είναι τέτοιο παιδί ο Αντώνης μου! Ξέρεις πώς πειθαρχεί στην αδερφή του;
ΤΖΟΝ: Όλοι πειθαρχούν σε είκοσι εκατομμύρια, madame! Κι εγώ επίσης.