πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Αλέξανδρος: Πολύ καλή σας μέρα! Έχω δίπλα μου τον Γιώργο Κουφόπουλο, ο οποίος είναι αρτοποιός.
Γιώργος: Καλημέρα
Αλέξανδρος: Έχει τις λιχουδιές στην Αγία Βαρβάρα. Έτσι δεν είναι;
Γιώργος: Ακριβώς.
Αλέξανδρος: Και ήρθε σήμερα να μας δείξει δύο κλασικά προϊόντα ενός αρτοποιείου, αρτοποιείου με αντίληψη όμως.
Γιώργος: Ακριβώς…Και θα έλεγα ότι το ένα είναι και ξεχασμένο…
Αλέξανδρος: Το κουλουράκι διαίτης…η κρέμα βανίλιας…
Γιώργος: Η κρέμα βανίλιας. Το οποίο μας θυμίζει το παλιό ζαχαροπλαστείο που πηγαίναμε και παίρναμε το ρυζογαλάκι και τη κρέμα βανίλιας μέσα στα κεσεδάκια.
Αλέξανδρος: Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από το κουλουράκι διαίτης, το οποίο έχει ένα προϊόν το οποίο σπανίως συναντάμε σε κουλούρια, το κρασί.
Γιώργος:Θα ‘λεγα ότι τώρα τελευταία ακούγεται.
Αλέξανδρος:Ξανάρχεται στη μόδα…
Γιώργος: Ναι ακούγεται.
Αλέξανδρος:Εγώ ήξερα μια παραδοσιακή συνταγή από κάποιο νησί που «βαφτίζανε» από πάνω το κουλούρι με λίγο γλυκό κρασί και του κολλούσανε και λίγη κρυσταλλική ζάχαρη…
Γιώργος: Εεε ναι ξέρεις τώρα για ωραία εμφάνιση.
Αλέξανδρος:Ναι, ναι. Για να δούμε τη δικιά σου λύση.
Γιώργος: Τα υλικά μας είναι κρασάκι, κατά βάση αρετσίνωτο…
Αλέξανδρος:Ε βέβαια…
Γιώργος: Διότι έχουμε λαδάκι, ένα σπορέλαιο και άμα μπλέξουμε κρασί και λάδι και δεν είναι αρετσίνωτο θα έχουμε μια αιτία να χαλάσει το προϊόν μας πιο γρήγορα.
Αλέξανδρος:Ταγκίζει…
Γιώργος: Θα ταγκίζει. Αλατάκι, μπέικιν και αλευράκι για όλες τις χρήσεις…
Αλέξανδρος:Ωραία:Πάμε!
Γιώργος: Αναμειγνύουμε πρώτα απ’όλα τα υγρά μας μέσα σε ένα μπολάκι…κρασάκι…και το λάδι και έχουμε το αλεύρι το οποίο θα το ρίχνουμε σε δεύτερη φάση λίγο-λίγο, αλλά καλό – και αυτό ισχύει για όλες τις συνταγές – το μπείκιν να το ρίχνουμε μέσα στο αλεύρι. Δεν το ρίχνουμε κατευθείαν μέσα στα υγρά.
Αλέξανδρος:Ναι για να διανεμηθεί…
Γιώργος: Για να διανεμηθεί σωστά. Το ρίχνουμε και θα ρίξουμε και το αλάτι μας μέσα στο…
Αλέξανδρος:Για τους ίδιους λόγους να διανεμηθεί σωστά.
Γιώργος: Θα χρειαστούμε και άλλο αλεύρι, απλώς έχουμε πάρει τώρα το μισό απ’αυτό για να διαλύσουμε τη σκόνη που θέλουμε. Οπότε όπως βλέπουμε διαλύουμε υγρά με υγρά και σκόνες με σκόνες. Αναμειγνύουμε λίγο τα υγρά μεταξύ τους για να διασπαστεί το λάδι με το κρασί…
Αλέξανδρος:Τώρα ο λόγος που το βαφτίζεις διαίτης αυτό το κουλούρι είναι ποιος;
Γιώργος: Δεν έχει τίποτα…Λάδι, κρασί και αλευράκι.
Αλέξανδρος:Ααα!!Είναι η ζάχαρη που δε έχει…
Γιώργος: Δεν έχει ζάχαρη, δεν έχει αλευροπροϊόντα που έχουνε θερμίδες πολλές.
Αλέξανδρος:Ωραία!
Γιώργος: Αυτό πέρα από κρασιού, σ’αυτή τη συνταγή πάνω θα μπορούσαμε να τρίψουμε καρότο, να ρίξουμε μέσα.
Αλέξανδρος:Α να πάει τόσο αλμυρό τελείως.
Γιώργος: Ναι. Να το κάνουμε καρότου το οποίο πολύ ωραία συνοδεύει ένα ποτό…
Αλέξανδρος:Πράγματι.
Γιώργος: Πως πάμε σ’ένα μαγαζί και μας βγάζουν καρότα, θα μπορούσαν να μας βγάλουν κουλουράκια καρότου..
Αλέξανδρος: Το μπισκοτάκι αυτό ναι…
Γιώργος: Θα μπορούσαμε να βάλουμε σπανάκι. Να το κάνουμε σπανακιού, κρεμμύδι…
Αλέξανδρος:Ααα αυτό θα μ’ άρεζε πολύ.
Γιώργος: Αυτό είναι πολύ ωραίο…δεν ακούγεται ωραίο…αλλά είναι πολύ ωραίο προϊόν. Πρώτα απ’όλα γλυκίζει.
Αλέξανδρος: Ξερό κρεμμύδι, φρέσκο κρεμμύδι;
Γιώργος: Φρέσκο κρεμμύδι και το καβουρντίζουμε λίγο. Θα δώσει πολύ ωραία γεύση. Σκόρδο, με ελιές είναι πολύ ωραίο…
Αλέξανδρος:Είναι ωραίο.
Γιώργος: Είπαμε η δουλειά μας είναι μια τέχνη, γιατί για τέχνη πρόκειται, στην οποία αναμειγνύεις διάφορα υλικά και πρέπει να δουλεύει πολύ η φαντασία.
Αλέξανδρος:Έχεις απόλυτο δίκιο.
Γιώργος: Λοιπόν βλέπουμε ότι έχει ομογενοποιηθεί τώρα. Παίρνουμε το αλευράκι μας, το ρίχνουμε μέσα. Πάντα το αλεύρι το ρίχνουμε λίγο – λίγο διότι και θα διασπάται καλύτερα με τα υγρά αλλά και δεν θα ρίξουμε πολύ να μας γίνει ένα σκληρό ζυμάρι και μετά πρέπει να μπούμε στην περιπέτεια, ρίξε λίγο κρασί, λίγο λάδι, λίγο αλεύρι μετά για «μάζεμα»…έτσι μπορούμε και το ρυθμίζουμε εμείς όπως θέλουμε…Θα με βοηθήσετε λίγο…Κρατάτε το μπολάκι…
Αλέξανδρος:Ε ναι παρακαλώ.
Γιώργος: Κατάφερα το ένα χέρι να είναι καθαρό αλλά και το άλλο δεν μπορώ.
Αλέξανδρος:Δεν γίνεται…
Γιώργος:Και καλό θα είναι αυτό…όταν φτιάχνουμε ένα προϊόν να λερώνουμε το ένα χέρι, γιατί το άλλο χρειάζεται να το δουλεύουμε στα άλλα υλικά.
Αλέξανδρος: Να ένα μπισκότο που μπορεί να έχει διάφορες εκδοχές…τώρα οι φίλοι μας μπορούν να έχουν προετοιμασμένα κάποια από τα υλικά που, τριμμένο καρότο, τσιγαρισμένο φρέσκο κρεμμύδι, και να μοιράσουν τη ζύμη προς το τέλος και να τα ανακατέψουν έτσι δεν είναι? Για ευκολία στο σπίτι. Για να έχουνε τρεις γεύσεις.
Γιώργος: Ακριβώς! Βέβαια βάζοντας μέσα το καρότο – πέρα από το χρωματισμό που θα πάρει – θα θέλει λίγο «μάζεμα» μετά με αλευράκι γιατί θα πάρει και υγρασία το ζυμάρι…
Αλέξανδρος: Θα ξαναβγάλει το καρότο.
Γιώργος: Μπορούμε κάλλιστα να ρίξουμε μέσα παρμεζάνα τυρί και λίγο ρίγανη, είναι πολύ ωραίο…
Αλέξανδρος: Ενδιαφέρον! Εκδοχή με ελαιόλαδο αντί για σπορέλαιο υπάρχει?
Γιώργος: Κοιτάχτε να δείτε…επειδή είπαμε ότι έχουμε το κρασί μέσα το ελαιόλαδο θα βοηθούσε πιο πολύ στο «τάγκιασμα», στην οξείδωση που θα γινόταν με το κρασί.
Αλέξανδρος: Ααα κατάλαβα.
Γιώργος: Βέβαια για ένα σπίτι το οποίο θα έχει κατανάλωση αυθημερόν δεν μετράει τόσο.
Αλέξανδρος: Μπορεί στο σπίτι να το κάνουμε με ελαιόλαδο. Τώρα εδώ θα φτάσουμε σε μια φάση όπου η ζύμη είναι κάπως ελαστική έτσι?
Γιώργος :Η ζύμη πρέπει πάντα να είναι μαλακή, εύπλαστη και ελαστική. Γιατί άμα είναι σκληρή θα μας κόβεται το κουλούρι.
Αλέξανδρος: Λοιπόν είναι έτοιμη η ζύμη μας εε?
Γιώργος: Ναι μετά το «μάζεμα» που της κάναμε βλέπουμε ότι έχει γίνει λεία, εύπλαστη…την παίρνουμε, ρίχνουμε λίγο αλευράκι στον πάγκο μας, τη βάζουμε επάνω, θα κόψουμε τεμάχια…δεν χρειάζεται πλάσιμο, λίγο να το στρώσουμε…μπορούν οι νοικοκυρές κάλλιστα να το κόβουν κομματάκια κατευθείαν και να τα έχουν στην άκρη να τα παίρνουνε. Εγώ τα παίρνω κατευθείαν, τα πλάθω, τα βάζω στο ταψάκι μας…και έχουμε έτοιμο το κουλουράκι.