Φρουτοπία {επεισόδιο 2ο}

Επίπεδο: Β1 Δεξιότητα: Κατανόηση Προφορικού Λόγου
Πηγή: Ψηφιακό Αρχείο ΕΡΤ http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=6914&tsz=0&act=mMainView
Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Ηθοποιοί: Αφηγητής, Πίκος-Απίκος, Αστυνόμος, Ανανίας (το πεπόνι)

Κείμενο

Στα γραφεία της εφημερίδας «Τρέχα Γύρευε» φτάνει μια πληροφορία ότι στην μακρινή Φρουτοπία εξαφανίστηκε ο μανάβης της. Ο διευθυντής της εφημερίδας καλεί τον δαιμόνιο δημοσιογράφο Πίκο-Απίκο και του αναθέτει να πάει στη Φρουτοπία και να λύσει το μυστήριο του μανάβη που εξαφανίστηκε. Στο μεταξύ στη Φρουτοπία ο Βρασίδας, το ζόρικο κρεμμύδι, κάνει καντάδα στη Μαρουλίτα, το ωραίο μαρούλι, που του αδειάζει ένα κουβά νερό στο κεφάλι και ύστερα πηγαίνει βόλτα με τον Θάνο το κολοκυθάκι στο λαχανόκηπο.
Ο Πίκος-Απίκος φτάνει στη Φρουτοπία και συναντάει τον αστυνόμο που έχει μεταμφιεστεί σε χαρτοσακούλα και μαζί πηγαίνουν να κάνουν έρευνα στο κατάστημα του Μανόλη του μανάβη που εξαφανίστηκε. …

Αστυνόμος: Ποιος ξέρει τι του έχουν κάνει του Μανόλη του μανάβη…
Πίκος-Απίκος: Ποιόν υποπτεύεσαι?
Αστυνόμος: Όλους. Οι μπάμιες, οι μελιτζάνες, τα κρεμμύδια…όλους! Θα πάω στο μανάβικο του Μανόλη να κάνω μια εξονυχιστική έρευνα μήπως ανακαλύψω κανένα νύχι…εεε τίποτα ίχνη θέλω να πω.
Πίκος-Απίκος: Να ‘ρθω και ‘γω μαζί σου?
Αστυνόμος: Και δεν έρχεσαι? Πάμε

{πηγαίνουν στο μανάβικο του Μανόλη}

Αστυνόμος: Αυτό είναι το μανάβικο του Μανόλη.
Πίκος-Απίκος: Είναι κλειστό!
Αστυνόμος: Θα τ’ανοίξουμε…

{μπαίνουν μέσα στο μανάβικο}

Αστυνόμος: Ορίστε παρακαλώ!
Πίκος-Απίκος: Πω-πωωω!!!! Άνω κάτω είναι όλα!
Αστυνόμος: Σπασμένες καρέκλες…
Πίκος-Απίκος: …αναποδογυρισμένα τραπέζια…
Αστυνόμος:…σκόρπιες χαρτοσακούλες…
Πίκος-Απίκος: Γης Μαδιάμ!
Αστυνόμος: Πάρε αυτό το φακό και ψάξε μήπως βρεις τίποτα ίχνη!
Πίκος-Απίκος: Ψάχνω!!!…Κοίτα!!! Κοίτα τι βρήκα!!!
Αστυνόμος: Τι είναι αυτό?
Πίκος-Απίκος: Ένα βατραχοπέδιλο…
Αστυνόμος: Βατραχοπέδιλο???? Περίεργο…Πολύ περίεργο!
Πίκος-Απίκος: Αυτό εκεί τι είναι????
Αστυνόμος: Χαρτάκι.
Πίκος-Απίκος: Τι γράφει?
Αστυνόμος: Έναν αριθμό…131313…είναι γραμμένος με κόκκινο μολύβι!
Πίκος-Απίκος: Περίεργος αριθμός…131313!
Αστυνόμος: Πάω να ρίξω μια ματιά στο πίσω δωμάτιο. Περίμενε!

{ήχος από ποντικοπαγίδα που κλείνει}

Πίκος-Απίκος: Αχχχχχχχ!!!! Έπεσα σε μια ποντικοπαγίδα!
Αστυνόμος: Τι τρέχει?
Πίκος-Απίκος: Τίποτα, τίποτα…
Αστυνόμος: Ξέρεις τι είδα στο πίσω δωμάτιο?
Πίκος-Απίκος: Τέσσερις τοίχους.
Αστυνόμος: Όχι! Είδα δυο καλαμπόκια χωρίς μουστάκια!!! Μόλις μπήκα πηδήξανε απ’το παράθυρο και το βάλανε στα πόδια. Σσσς κάποιος έρχεται…

….

Πίκος-Απίκος: Χαίρεται!
Ανανίας: Χαίρεται…
Πίκος-Απίκος: Είμαι ο Πίκος-Απίκος. Ο δαιμόνιος δημοσιογράφος. Εσύ ποιος είσαι?
Ανανίας: Ο Ανανίας, το πεπόνι.
Πίκος-Απίκος: Τι είναι αυτό εδώ?
Ανανίας: Ποιο αυτό? Άαααστα…άστα……
Πίκος-Απίκος: Τι έπαθες? Έπεσες από το καφάσι σου? Και χτύπησες?
Ανανίας: Όχι…Άστα σου λέω άστα…
Πίκος-Απίκος: Έβγαλες σπινθουράκι? Κόπηκες στο ξύρισμα?
Ανανίας: Ποιο ξύρισμα? Αφού δεν έχω μουστάκια! Για τι με πέρασες για καλαμπόκι?
Πίκος-Απίκος: Τι έπαθες τότε βρε παιδί μου? Μίλα…
Ανανίας: Άστα σου λέω άστα…Ας όψεται ο Μανόλης!
Πίκος-Απίκος: Ο μανάβης???
Ανανίας: Ναι…
Πίκος-Απίκος: Τι εννοείς?
Ανανίας: Έχεις ακούσει που λένε «πεπόνι με τη βούλα!!!»?
Πίκος-Απίκος: Α ναι!
Ανανίας: Ε τέτοιο είμαι…Μια μέρα εκεί που χουζούρευα στο καφάσι μου ακούω τον Μανόλη το μανάβη να μπήγει μια φωνή «Εδώ τα πεπόνια με τη βούλα! Εδώ τα πεπόνια με τη βούλα!!!»
Πίκος-Απίκος: Έτσι εεε???
Ανανίας: Εεεόπως τα λέω! Προτού να προλάβω να πω πεπονόσπορος, με είχε αρπάξει ο Μανόλης στις χερούκλες του και που σε «πεπονάει» και που σε σφάζει.
Πίκος-Απίκος: Και μετά τι έγινε μετά?
Ανανίας: Άρχισα να φωνάζω βοήθεια! «Βοήθεια!!! Βοήθεια!!!!», έτσι φώναζα.
Πίκος-Απίκος: Σε βοήθησε κανείς?
Ανανίας: Βέβαια!
Πίκος-Απίκος: Ποιος?
Ανανίας: Ο ξάδερφός μου ο Σωτήρης το καρπούζι.
Πίκος-Απίκος: Τι έκανε δηλαδή?
Ανανίας: Εεε βγήκε από το καφάσι του και έδωσε στο μανάβη μια καρπουζιά.
Πίκος-Απίκος: Καρπαζιά εννοείς.
Ανανίας: Οοοχιιι! Καρπουζιά!! Τα καρπούζια άμα θυμώνουνε δίνουνε καρπουζιές. Οι μάπες δίνουνε φάπες κατάλαβες…Αλλά που να πάρει χαμπάρι ο μανάβης…Ήρθε το τέλος μου σκέφτηκα, θα με κόψουνε φέτες – φέτες όπου να ‘ναι και θα φτύνουνε τους σπόρους μου στους πέντε ανέμους! Ευτυχώς ο πελάτης δεν έμεινε ευχαριστημένος. Έμεινα όμως εγώ χωρίς βούλα!!!
Πίκος-Απίκος: Τι λες βρε παιδί μου…