Εκπομπή: «Τα ετερώνυμα έλκονται» (αποσπ.1)

Επίπεδο: Β1 Δεξιότητα: Κατανόηση Προφορικού Λόγου
Πηγή: ΕΡΤ «Αρχείο ραδιοφώνου» Ραδιοπρόγραμμα 1954
Συγγραφέας: Βαγγέλης Λυκιαρδόπουλος
Ηθοποιοί: Ντίνος Ηλιόπουλος (Πελοπίδας) [ΠΕ], Μίμης Φωτόπουλος (Αργύρης) [ΑΡ], Χρήστος Τσαγανέας (Σπύρος) [ΣΠ]

Κείμενο

[χτυπά το κουδούνι της εισόδου]
[ΠΕ]: Ποιος είναι; …Αρσενικός ή θηλυκός;
[ΣΠ]: Αρσενικός!
[ΑΡ]: Φίλος ή εχθρός;
[ΣΠ]: Φίλος!
[ΠΕ]: Αν είναι φίλος, να περάσει. Αργύρη, τρέχα ν’ ανοίξεις, τρέχα…
[ΑΡ]: Εγώ θα πάω ν’ ανοίξω;
[ΠΕ]: Εσύ, Αργύρη μου! Δεν είσαι σήμερα της υπηρεσίας; Άντε, τρέχα ν’ ανοίξεις!
[ΑΡ]: Αβόζο, αβόζο και με το μαλακό. Μπαα…
[ΠΕ]: Πού πάς Αργύρη; Στην κουζίνα;!
[ΑΡ]: Πάω να βγάλω την ποδιά μου. Πώς θέλεις; Να υποδεχθώ το φίλο μας με ποδιά νάυλον. Δεν είμαστε καλά!
[ΠΕ]: Άσε, άσε! Πάω ν’ ανοίξω ‘γω!…
[ΣΠ]: Γεια σας παιδιάαα…
[ΠΕ]: Εεε, καλώς το Σπύροοο! …Πώς ήταν αυτό και μας θυμήθηκες;
[ΑΡ]: Ποιος αέρας σε φύσηξε κατά ‘δω;
[ΣΠ]: Κάποια ανάλαφρη αύρα!
[ΠΕ]: Θαλασσινή;
[ΣΠ]: Όχι, γυναικεία.
[ΑΡ]: Μπα! Ερωτευμένος είσαι πουλάκι μου;
[ΠΕ]: Μμμμμμμ….
[ΣΠ]: Μέχρι παραφροσύνης! Αφού παντρεύομαι!
[ΠΕ]: Μα, είναι φυσικό! Για να παντρευτεί κανείς, τη σήμερον ημέρα, πρέπει να είναιαι-
[ΑΡ]: Παράφρων!
[ΠΕ]: Ναι.
[ΣΠ]: Για σταθείτε. Εσείς μέχρι πέρυσι ήσαστε υπέρμαχοι του γάμου. Τώρα άλλα μου λέτε;
[ΠΕ]: Είδες που το λέει η παροιμία «πέρυσι κάηκε, φέτος μύρισε»; Αν δε μπεις στο χορό του γάμου, δε μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα, αν είναι καλός ή κακός ο γάμος.
[ΣΠ]: Καιαι εσείς χορέψατε, δηλαδή;
[ΑΡ]: Σ’ αναμμένα κάρβουνα!
[ΣΠ]: Μπα! Και οι γυναίκες σας πού είναι;
[ΠΕ]: Αναπαύονται!
[ΣΠ]: Στις κρεβατοκάμαρές τους;
[ΑΡ]: Όχι! Εν τόπω χλοερώ…
[ΣΠ]: Δηλαδή πεθάνανε;
[ΠΕ]: Όχι ακριβώς. Εμείς τις πεθάναμε!
[ΣΠ]: Δηλαδή;! Διπλή δολοφονία;!
[ΑΡ]: Όχι! Διπλό διαζύγιο.
[ΣΠ]: Μπα, χωρίσατε;
[ΠΕ]: Ναι, ναι, ναι, ναι, ναι! Πριν μια βδομάδα!
[ΣΠ]: Πού, πώς, πότε, γιατί;! Θέλω να μάθω!
[ΑΡ]: Θα μάθεις. Αβόζο, αβόζο και με το μαλακό!
[ΣΠ]: Ααα, εδώ τα πράγματα είναι σοβαρά! Και εγώ που ερχόμουνα νααα με συμβουλέψετε ποια να πάρω από τις δύο, την ήρεμη και την οικονόμα ή τη νευρική και σπάταλη;
[ΠΕ]: Μα όποια και να πάρεις, χαμένος θα βγεις! Παρ’ τη μία και χτύπα την άλλη, Σπύρο μου!
[ΑΡ]: Από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη, Σπύρο μου!
[ΣΠ]: Μα, γιατί χωρίσατε; Θέλω να μάθω! Μήπως φταις κι εσύ, Πελοπίδα, που είσαι λιγάκι νευρικός;
[ΠΕ]: Εγώ, εγώ νευρικός; Ε-ε-εο-εο-εγώ νευρικός, ε-ε-εγώ φταίω; Α-α-ας γελάσω! Χα, χα. Εδώ κάναμεε θυσίες για να μη χαλάσουμε τ-τα σπίτια μας! Φτάσαμε μέχρι μ- μέχρι μ-
[ΑΡ]: Μέχριι σανζέ λε νταμ!
[ΣΠ]: Σανζέ λε νταμ, δεν καταλαβαίνω.
[ΠΕ]: Ε, πού να καταλάβεις! Είναι ολόκληρη ιστορία!
[ΣΠ]: Πολύ θα ‘θελα να την ακούσω!
[ΠΕ]: Έστω! Την πρώτη μου τη γυναίκα τη λέγανε Ευτυχία.
[ΣΠ]: Για στάσου! Είπες την πρώτη σου γυναίκα; Γιατί; Παντρεύτηκες και δεύτερη;
[ΠΕ]: Ναι.
[ΑΡ]: Θα μάθεις. Αβόζο, αβόζο και με το μαλακό!
[ΠΕ]: Είπαμε, λοιπόν, είπαμε, λοιπόν, την πρώτη μου τη γυναίκα τη λέγανε Ευτυχία. Ήτανεε εκείνη που χρόνια ζητούσα να βρω, όπως λέει και το τραγούδι. Ήρεμη, νοικοκυρά, χωρίς νεύρα και είπα, ας την παντρευτώ.
[ΑΡ]: Την πρώτη μου γυναίκα τη λέγανε Μάχη!
[ΣΠ]: Για στάσου! Είπες την πρώτη σου γυναίκα; …Γιατί; Πήρες και δεύτερη;
[ΑΡ]: Ναι.
[ΣΠ]: Γιατί, Σπυράκη; Λογαριασμό θα σου δώσω; Τρεις γυναίκες μου πέφτουνε σύμφωνα με τον ελληνικό νόμο, κι αν ζούσα στην Αίγυπτο, θ’ άνοιγα χαρέμι!
[ΣΠ]: Καλά, καλά, δεν είναι ανάγκη να εξάπτεσαι. Απλώς, ρώτησα να μάθω.
[ΠΕ]: Εεε, μη βιάζεσαι! Θα μάθεις!
[ΑΡ]: Λοιπόν, η πρώτη μου γυναίκα, η Μάχη, ήτανε όνομα και πράμα! Σωστός αντάρτης! Κακονοικοκυράα, τεμπέλαα, νευρασθενική και γκρινιάρααα!
[ΣΠ]: Και παντρεύτηκες αυτή τη γυναίκα;
[ΑΡ]: Βεβαίως! Αχ, κάθησαα μια μέρα, έπιασα κουβέντα με τον εαυτό μου και του είπα «Αργύρη, αυτή θα πάρεις εσύ ο πράος και ο νοικοκύρης, καθ’ ότι, όπως είπε και ο Διογένης όταν βγήκε απ’ το πυθάρι, τα ετερώνυμα έλκονται και τα ομώνυμα απωθούνται».
[ΠΕ]: Αργύρηη, μ Αργύρηη, αυτό δεν το είπε ο Διογένης.
[ΑΡ]: Εεε, κάτι τρέχει στα γύφτικα. Και δεν το είπε ο Διογένης, το λέω εγώ!
[ΣΠ]: Κι έτσι παντρευτήκατε;
[ΠΕ]: Που να μην έσωνε!
[ΣΠ]: Γιατί;
[ΠΕ]: Θες να μάθεις και το γιατί, ε;
[ΣΠ]: Αμ, αυτό θέλω να μάθω!
[ΑΡ]: Θα μάθεις. Αβόζο, αβόζο και με το μαλακό!