πιστοποίηση ελληνομάθειας.

Κύκλος Α, Επεισόδιο 4

[μέρος 2ο]

ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Και τώρα, ας προσπαθήσω να λύσω το βαθύ μυστήριο του μανάβη που εξαφανίστηκε. Τι νόημα έχουν άραγε αυτά τα τρία τεκμήρια που βρέθηκαν στο μανάβικο μετά την εξαφάνισή του; Μμμμ… Ένας αρθούρος γραμμένος με κόκκινο μολύβι, ένα βατραχοπέδιλο και δύο καλαμπόκια χωρίς μουστάκια. Πρώτη φορά αντιμετωπίζω τέτοιο μυστήριο. Τι ήθελε εκεί το βατραχοπέδιλο; Γιατί τα καλαμπόκια δεν είχανε μουστάκια; Γιατί το βάλανε στα πόδια μόλις είδανε τον αστυνόμο; Και αυτός ο αριθμός, πάλι, τι νόημα έχει; Τι να είναι άραγε; Λες να είναι αριθμός τηλεφώνου; Βέβαια! Χε, χε! Πώς δεν το σκέφτηκα νωρίτερα! Αριθμός τηλεφώνου πρέπει να είναι! Γκαρσόν!
ΣΕΡΒΙΤΌΡΟΣ: Μάλιστα!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Μπορώ να κάνω ένα τηλεφώνημα;
ΣΕΡΒΙΤΌΡΟΣ: Μόλις ανοίξετε αυτήν την πόρτα…
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Ευχαριστώ!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: (παίρνοντας τον τηλεφωνικό αριθμό) Να δούμε ποιος θα απαντήσει! Μμμμ… Χτυπάει!
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Εμπρός!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Ποιος είναι εκεί, παρακαλώ;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Εγώ είμαι! Εσύ ποιος είσαι;
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Ο Πίκος Απίκος, ο δημοσιογράφος!
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Εγώ είμαι ο Φραγκίσκος το φραγκόσυκο, ο μεγάλος εφευρέτης της Φρουτοπίας!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Με συγχωρείτε!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Παρακαλώ! Παρακαλώ! Ο Φραγκίσκος, είπες; Ακουστά σ’ έχω! Το ξέρεις ότι ο αριθμός του τηλεφώνου σου βρέθηκε στο κατάστημα του Μανώλη του μανάβη που εξαφανίστηκε;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Πότε; Αλήθεια; Δεν το ’ξερα!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Τι λες να το ήθελε το τηλέφωνό σου;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Ίσως ήθελε να μου ζητήσει να ανακαλύψω κανένα φάρμακο για τη φαλάκρα του…
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Μμμμ! Ύποπτο αυτό! Θα ήθελα να σε δω. Πού μένεις;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Α, πα, πα, πα, πα… δε σου λέω!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Πώς είπες; Με συγχωρείς, δεν σ’ άκουσα, γιατί κάποιος εδώ… τέλος πάντων! Πού είπες πώς μένεις;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Α, πα, πα, πα, πα… δε σου λέω!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Γιατί;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Γιατί το εργαστήριό μου είναι μυστικό! Κάνω κρυφά πειράματα.
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Τι πειράματα κάνεις;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Α, πα, πα, πα, πα… δε σου λέω!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Πότε μπορώ να σε δώ;
ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ: Ποτέ!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Αχχχχχ… Εμπρός, ναι! Εμπρός! Εμπρός! Εμπρός! Αχ! Μου το ’κλεισε! Μου το ’κλεισε ο ανάγωγος!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ: Με συγχωρείτε! Με συγχωρείτε!
ΠΙΚΟΣ ΑΠΙΚΟΣ: Παρακαλώ! Μπα! Τι βλέπω; Κόκκινες στάλες σαν αίμα. Αυτό το πέσιμο ήταν τυχερό! Μμμμμ.. Ας ακολουθήσω αυτές τις κόκκινες στάλες να δω πού θα με οδηγήσουν!